سایت های بسیار زیادی هستند که بازدید کننده کافی ندارند. این سایت ها برای جلب مشتری اقدام به پرداخت مقداری پول به هر بازدید کننده می کنند. این کار توسط سایت های واسطه انجام می گیرد. به این ترتیب که این سایت ها برای اعضاء خود emailهای زیادی می فرستند و در آنها به تبلیغ سایت های کم بیننده می پردازند. در ازای کلیک کردن بر روی بعضی لینک های این e-mailها (توضیحات بیشتر در ادامه خواهد آمد) مقداری پول بلافاصله به حساب شما در این سایت واسطه واریز می شود . با رسیدن به حداقل مقدار پرداخت (minimum payout) پول شما از طرف سایت به حساب e-gold شما واریز خواهد شد.
اجازه بدین یه مثال بزنم.... سایت واسطه میاد به صاحب سایت دیگر پیشنهاد می کنه که $100 به من بده ، من سایتت رو به 1000 نفر نشون می دم!!! ، حالا از این $100 ، $50 خودش ورمی داره ، $50 بقیه اش رو بین این 1000 نفر تقسیم می کنه که می شود نفری 5 سنت. اگر کمی دقت کنید ، در می یابید که در این عمل هر سه گروه به میزان کافی سود می کنند . بنابراین دلیلی وجود نداره که بگیم کلٌ کار سر کاریه!!!
در ضمن درصدی از پول به دست آمده توسط زیر مجموعه های شما نیز به شما می رسد(البته نه اینکه از وی پولی کسر گردد!!!) بعد از عضو شدن می توانید با رفتن به قسمت Refferal links قسمت عضویت خود و دریافت لینک Refferal با معرفی این سایتها از طریق لینک دریافتی به دوستان خود مبلغی نیز بابت پورسانت معرفی عضو از سایت دریافت کنید. کلیه سایتهای که معرفی کردم برای پرداخت وجه به حساب ایگولد قبلا بررسی شده اند و تضمین شده هستند.
یه نکته مهم: اگر مراحل زیر را درست انجام دهید و روزی فقط یک ساعت وقت بگذارید ، تازه با فرض این که هیچ زیر مجموعه ای جمع نکنید، بعد از 3،4 ماه فعالیت ، حدود 700 تا 800 $ کاسبید که با گذاشتن وقت بیشتر و جمع کردن زیرمجموعه (referral) می توانید بر این مقدار تا حد زیادی بیفزایید. فقط باید این مدت را حوصله کرده و دلسرد نشوید
ویژگی اعجاب آور |
گاهی با اضافه یا پاک کر دن یک برنامه و یا دلایل متعدد دیگر سیستم شما به هم میریزد. خب! بیکار ننشینید و اگر از وضیعت فعلی سیستمتان راضی هستید.بدینوسیله یک نسخه از ویندوز فعلی که بدون مشکل است. برمی دارید تا در هنگام بروز مشکل سیستم به این وضعیت برسد.
۱.به این ادرس بروید Start + Accessories + System Tools +System Restore 2.در پنجره ظاهر شده بر روی گزینه Create a restore point کلیک کنید و بر روی گزینه Next کلیک فرمایید ۳.حال وقت ان است که در قسمت Restore point description برای نقطه بازگشت یک نام تایپ کرده و بر روی Create کلیک نمایید ۴.شما با این کار در حقیقت وضعیت فعلی را ثبت نموده اید.حال ادامه کار:
برای بازگشت به این نقطه در هنگام بروز مشکل :
۱.همین برنامه را از ادرسی که دادیم باز کنید. ۲.در پنجره باز شده بر روی گزینه Restore my computer to an earlier time کلیک نمایید. ۳.در این پنجره هر نقطه ای که ثبت نموده بودید را انتخاب کرده و Next را زده تا سیستم شما به همان نقطه معین باز گردد |
حذف زیر منوی Properties در My Computer
|
وقتی بر روی My Computer کلیک راست می کنید،منوی ظاهر می شود که با کیک بر روی ان مشخصات سیستم و کلی اطلاعات را می شود دید و یا تغییر داد. بد نیست که یاد بگیریم گاهی این زیر منوی Properties را مخفی کنیم.پس:
۱.از منوی Start گزینه Run را زده و فرمان Regedit را تایپ کرده و Ok تا وارد رجیستری شوید ۲.مسیر زیر را به دقت دنبال کنید. HKEY_CURRENT_USER / Softwar / Microsoft / Windows / Current / Policies / Explorer ۳.با کلیک راست در قسمت راست این پنجره یک متغییر از نوع DWORD با نام: NoPropertiesMyComputer بسازید و متغییر ان را ۱ قرار دهید |
دیگر لازم نیست دستگاه را مجددا راه اندازی RESTART کرد |
معمولا بعد از تغییر در رجیستری و یا نصب برنامه ها و یا ایجاد مشکل، سیستم نیاز به راه اندازی مجدد دارد و این کار چون زیاد طول میکشد، اعصاب خرد کن است. می خواهیم راهی را با هم یاد بگیریم که بدون را اندازی مجدد شاهد اعمال تغییرات در رجیستری و...باشیم:
۱.ابتدا اگر برنامه ای فعال است ان را ذخیره نموده و ببندید. ۲.تغییرات مورد نظر در رجیستری را اعمال کنید. ۳.از رجیستری خارج شده و کلیدهای ترکیبی Alt + Ctrl + Del را از صفحه کلید همزمان بزنید. ۴.در پنجره ظاهر شده به زبانه Processes رفته و به دنبال Explorer.EXE بگردید و با کلید بر روی ان گزینه End Process را زده و پیغام ظاهر شده را تایید کنید. |
دانلود کردن بیش از چهار فایل در یک زمان... |
در حالت پیش فرض شما فقط امکان دریافت چهار فایل در یک زمان از اینترنت را دارید.برای بیشتر کردن تعداد فایلها:
۱.از منوی Start گزینه Run را زده و فرمان Regedit را تایپ کرده و Ok را بزنید تا وارد رجیستری شوید
2.به ادرس زیر بروید: HEKY_CURRENT_USER / Software / Microsoft / Windows / Current Version / Policies / Internet Settings
3.در پنجره سمت راست بر روی دو گزینه Max connectionp... / Max connections... کلیک کرده و عدد دلخواه را برای تعداد فایلهایی که می خواهید همزمان دانلود شوند را وارد کنید |
بالا بردن سرعت اینترنت... |
در این ترفند قصد داریم روشی کارآمد را به شما معرفی کنیم که بهره گیری از آن میتوانید مطمئن باشید که سرعت اینترنت شما بالاتر خواهد رفت. این کار از طریق تنظیمات مودم شما صورت خواهد گرفت ، در نتیجه تنها برای کاربران Dialup قابل استفاده است. بدین منظور: از منوی Start وارد Control Panel شوید ، سپس بر روی آیکون Phone and Modem Option دوبار کلیک کنید. در پنجره باز شده به تب Modems رفته و روی دکمه Properties کلیک کنید. حالا در پنجره جدید به تب Advanced بروید و در قسمت Extra Initialization Commands کد زیر را وارد کنید: AT&FX+MS=V34 تمام پنجره ها را OK کرده و خارج شوید. سپس در ادامه کار در همان Control Panel و وارد قسمت Network Connection شوید. بر روی کانکشنی که با آن به اینترنت متصل میشود راست کلیک کنید و Properties را برگزنید. در پنجره باز شده و در همان تب General روی دکمه Configure کلیک کنید. در پایان در پنجره باز شده بخش Maximum Speed را روی 921600 تنظیم کنید. تمام پنجره ها را OK کرده و خارج شوید. |
آشنائی با پروتکل DNS
DNS از کلمات Domain Name System اقتباس و یک پروتکل شناخته شده در عرصه شبکه های کامپیوتری خصوصا" اینترنت است . از پروتکل فوق به منظور ترجمه اسامی کامپیوترهای میزبان و Domain به آدرس های IP استفاده می گردد. زمانی که شما آدرس www.srco.ir (http://www.srco.ir/) را در مرورگر خود تایپ می نمائید ، نام فوق به یک آدرس IP و بر اساس یک درخواست خاص ( query ) که از جانب کامپیوتر شما صادر می شود ، ترجمه می گردد .
تاریخچه DNS
DNS ، زمانی که اینترنت تا به این اندازه گسترش پیدا نکرده بود و صرفا" در حد و اندازه یک شبکه کوچک بود ، استفاده می گردید . در آن زمان ، اسامی کامپیوترهای میزبان به صورت دستی در فایلی با نام HOSTS درج می گردید . فایل فوق بر روی یک سرویس دهنده مرکزی قرار می گرفت . هر سایت و یا کامپیوتر که نیازمند ترجمه اسامی کامپیوترهای میزبان بود ، می بایست از فایل فوق استفاده می نمود . همزمان با گسترش اینترنت و افزایش تعداد کامپیوترهای میزبان ، حجم فایل فوق نیز افزایش و امکان استفاده از آن با مشکل مواجه گردید ( افزایش ترافیک شبکه ). با توجه به مسائل فوق ، در سال 1984 تکنولوژی DNS معرفی گردید .
پروتکل DNS
DNS ، یک "بانک اطلاعاتی توزیع شده " است که بر روی ماشین های متعددی مستقر می شود ( مشابه ریشه های یک درخت که از ریشه اصلی انشعاب می شوند ) . امروزه اکثر شرکت ها و موسسات دارای یک سرویس دهنده DNS کوچک در سازمان خود می باشند تا این اطمینان ایجاد گردد که کامپیوترها بدون بروز هیچگونه مشکلی ، یکدیگر را پیدا می نمایند . در صورتی که از ویندوز 2000 و اکتیو دایرکتوری استفاده می نمائید، قطعا" از DNS به منظور ترجمه اسامی کامپیوترها به آدرس های IP ، استفاده می شود . شرکت مایکروسافت در ابتدا نسخه اختصاصی سرویس دهنده DNS خود را با نام ( WINS ( Windows Internet Name Service طراحی و پیاده سازی نمود . سرویس دهنده فوق مبتنی بر تکنولوژی های قدیمی بود و از پروتکل هائی استفاده می گردید که هرگز دارای کارائی مشابه DNS نبودند . بنابراین طبیعی بود که شرکت مایکروسافت از WINS فاصله گرفته و به سمت DNS حرکت کند .
از پروتکل DNS در مواردی که کامپیوتر شما اقدام به ارسال یک درخواست مبتنی بر DNS برای یک سرویس دهنده نام به منظور یافتن آدرس Domain می نماید ، استفاده می شود .مثلا" در صورتی که در مرورگر خود آدرس www.srco.ir (http://www.srco.ir/) را تایپ نمائید ، یک درخواست مبتنی بر DNS از کامپیوتر شما و به مقصد یک سرویس دهنده DNS صادر می شود . ماموریت درخواست ارسالی ، یافتن آدرس IP وب سایت سخاروش است .
پروتکل DNS و مدل مرجع OSI
پروتکل DNS معمولا" از پروتکل UDP به منظور حمل داده استفاده می نماید . پروتکل UDP نسبت به TCP دارای overhead کمتری می باشد. هر اندازه overhead یک پروتکل کمتر باشد ، سرعت آن بیشتر خواهد بود . در مواردی که حمل داده با استفاده از پروتکل UDP با مشکل و یا بهتر بگوئیم خطاء مواجه گردد ، پروتکل DNS از پروتکل TCP به منظور حمل داده استفاده نموده تا این اطمینان ایجاد گردد که داده بدرستی و بدون بروز خطاء به مقصد خواهد رسید .
http://www.srco.ir/Articles/images/DnsProtocol1.jpg
فرآیند ارسال یک درخواست DNS و دریافت پاسخ آن ، متناسب با نوع سیستم عامل نصب شده بر روی یک کامپیوتر است .برخی از سیستم های عامل اجازه استفاده از پروتکل TCP برای DNS را نداده و صرفا" می بایست از پروتکل UDP به منظور حمل داده استفاده شود . بدیهی است در چنین مواردی همواره این احتمال وجود خواهد داشت که با خطاهائی مواجه شده و عملا" امکان ترجمه نام یک کامپیوتر و یا Domain به آدرس IP وجود نداشته باشد .
پروتکل DNS از پورت 53 به منظور ارائه خدمات خود استفاده می نماید . بنابراین یک سرویس دهنده DNS به پورت 53 گوش داده و این انتظار را خواهد داشت که هر سرویس گیرنده ای که تمایل به استفاده از سرویس فوق را دارد از پورت مشابه استفاده نماید . در برخی موارد ممکن است مجبور شویم از پورت دیگری استفاده نمائیم . وضعیت فوق به سیستم عامل و سرویس دهنده DNS نصب شده بر روی یک کامپیوتر بستگی دارد.
ساختار سرویس دهندگان نام دامنه ها در اینترنت
امروزه بر روی اینترنت میلیون ها سایت با اسامی Domain ثبت شده وجود دارد . شاید این سوال برای شما تاکنون مطرح شده باشد که این اسامی چگونه سازماندهی می شوند ؟ ساختار DNS بگونه ای طراحی شده است که یک سرویس دهنده DNS ضرورتی به آگاهی از تمامی اسامی Domain ریجستر شده نداشته و صرفا" میزان آگاهی وی به یک سطح بالاتر و یک سطح پائین تر از خود محدود می گردد . شکل زیر بخش های متفاوت ساختار سلسله مراتبی DNS را نشان می دهد :
http://www.srco.ir/Articles/images/DnsProtocol2.jpg
internic ، مسئولیت کنترل دامنه های ریشه را برعهده داشته که شامل تمامی Domain های سطح بالا می باشد ( در شکل فوق به رنگ آبی نشان داده شده است) . در بخش فوق تمامی سرویس دهندگان DNS ریشه قرار داشته و آنان دارای آگاهی لازم در خصوص دامنه های موجود در سطح پائین تر از خود می باشند ( مثلا" microsoft.com ) . سرویس دهندگان DNS ریشه مشخص خواهند کرد که کدام سرویس دهنده DNS در ارتباط با دامنه های microsoft.com و یا Cisco.com می باشد .
هر domain شامل یک Primary DNS و یک Secondary DNS می باشد . Primary DNS ، تمامی اطلاعات مرتبط با Domain خود را نگهداری می نماید. Secondary DNS به منزله یک backup بوده و در مواردی که Primary DNS با مشکل مواجه می شود از آن استفاده می گردد . به فرآیندی که بر اساس آن یک سرویس دهنده Primary DNS اطلاعات خود را در سرویس دهنده Secondary DNS تکثیر می نماید ، Zone Transfer گفته می شود .
امروزه صدها وب سایت وجود دارد که می توان با استفاده از آنان یک Domain را ثبت و یا اصطلاحا" ریجستر نمود . پس از ثبت یک Domain ، امکان مدیریت آن در اختیار شما گذاشته شده و می توان رکوردهای منبع (RR ) را در آن تعریف نمود. Support, www و Routers ، نمونه هائی از رکوردهای منبع در ارتباط با دامنه Cisco.com می باشد. به منظور ایجاد Subdomain می توان از یک برنامه مدیریتی DNS استفاده نمود . www و یا هر نوع رکورد منبع دیگری را می توان با استفاده از اینترفیس فوق تعریف نمود . پس از اعمال تغییرات دلخواه خود در ارتباط با Domain ، محتویات فایل های خاصی که بر روی سرویس دهنده ذخیره شده اند نیز تغییر نموده و در ادامه تغییرات فوق به سایر سرویس دهندگان تائید شده اطلاع داده می شود . سرویس دهندگان فوق ، مسئولیت Domain شما را برعهده داشته و در ادامه تمامی اینترنت که به این سرویس دهندگان DNS متصل می شوند از تغییرات ایجاد شده آگاه و قادر به برقراری ارتباط با هر یک از بخش های Domain می گردند.
مثلا" در صورتی که قصد ارتباط با Support.Cisco.com را داشته باشید، کامپیوتر شما با سرویس دهنده DNS که مسئولیت مدیریت دامنه های Com. را دارد ، ارتباط برقرار نموده و سرویس دهنده فوق اطلاعات لازم در خصوص دامنه Cisco.com را در اختیار قرار خواهد داد . در نهایت سرویس دهنده DNS مربوط به Cisco.com ( سرویس دهنده فوق ، تمامی اطلاعات مرتبط با دامنه Cisco.com را در خود نگهداری می نماید ) ، آدرس IP کامپیوتر مربوط به Support.Cisco.com را مشخص نموده تا امکان برقراری ارتباط با آن فراهم گردد .